در دنیای ارزهای دیجیتال، معمولا دو مفهوم کوین (Coin) و توکن (Token) با هم اشتباه گرفته می شوند. کاربران در بدو ورود به دنیای کریپتوکارنسی و بلاک چین، در درک دو مفهوم کوین و توکن با مشکل مواجه میشوند. عدم شناخت درست تفاوت کوین و توکن سبب شده بسیاری آنها را به جای یکدیگر به کار برده و در عین حال نسبت به اشتباه خود بیخبر باشند. برخی دیگر به طور کلی، هر ارز مجازی را با نام Coin یا Token خطاب میکنند! با این حال، تفاوتهایی بسیار مهم بین توکن های رمزنگاری شده و سکه های رمزنگاری شده وجود دارد. در ادامه با هومورو همراه باشید تا به بررسی تفاوت های کوین و توکن بپردازیم.
کوین چیست؟
کوین (Coin)، نوعی دارایی دیجیتالی است که بر پایه الگوریتمهای رمزنگاری ایجاد شده و ارزش را در طول زمان در شبکه بلاکچین ذخیره میکند. کوین در انگلیسی به معنای سکه میباشد، اینکه هر کوین، بلاک چین مخصوص خود را دارد یک ویژگی مهم است. از آنجایی که کوینها میتوانند پروتکلهایشان را خودشان تعریف کنند، در بالاترین سطح استقلال و انعطافپذیری قرار میگیرند. به عبارت دیگر، شرکت یا گروهی که یک کوین را توسعه میدهد، میتواند تمام جنبههای ارز دیجیتال خود را به انتخاب خودش مشخص کند. برای مثال اینکه از چه مکانیزم توافقی برای تأیید تراکنشهایش استفاده شود یا کارمزد این تراکنشها چقدر باشد. بیت کوین اولین کوینی بود که خود را به عنوان یک ارز دیجیتال به همگان معرفی کرد. بعد از آن هم کوینهای دیگری به بازار معرفی شدند که به آنها «آلت کوین» (Altcoin) میگویند. از کوینهای دیگر به جز بیت کوین میتوان به «اتریوم» (Ethereum)، ریپل (XRP)، «بیت کوین کش» (Bitcoin Cash) و «لایت کوین» (Litecoin) اشاره کرد.
توکن چیست؟
توکنها نوع دیگری از داراییهای دیجیتالی هستند که برخلاف کوینها دارای بلاکچین اختصاصی نیستند. بلکه با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی یک بلاکچین دیگر که از قبل وجود دارد، ایجاد میشوند. بنابراین توکنها قابل استخراج نبوده و تنها برای مبادله مورد استفاده قرار میگیرند.بیشتر توکنها بر بلاکچین اتریوم ساخته میشوند. برخی افراد معتقدند که توکنها به این علت که دارای بلاکچین اختصاصی نیستند، اعتبار و ارزشی ندارند. اما در حقیقت این یک نظریه مردود و غیرقابل قبول است. چرا که توکنها علاوه بر آنکه یک دارایی دیجیتال محسوب میشوند، میتوانند بیانگر سهم نیز باشند. تفاوت عمده توکن با کوین در این است که توکن بلاک چین مخصوص خود را ندارد و روی بلاک چین شبکه دیگری سوار میشود. برای همین از پروتکلهای از پیش تعیینشده آن بلاک چین استفاده کرده و هیچ اختیاری هم در توسعه این شبکه ندارد.
از جمله توکنهای معروف میتوان به «تتر» (Tether)، «چین لینک» (Chainlink) میتوان اشاره کرد.
تفاوتهای کوین و توکن در چیست؟
از مهمترین تفاوت کوین و توکن در این است که کوین بلاک چین اختصاصی خود را دارد، درحالی که توکنهای مبتنی بر قراردادهای هوشمند یکی از بلاک چینهای فعلی هستند و بلاک چین اختصاصی خود را ندارند. تفاوت دیگر این دو در این است که کوینها کاربرد پولی دارند. برای مثال بیت کوین فقط نقش یک ارز دیجیتال پولی را دارد. یا «اتر» (Ether) که آن هم یک کوین است و در قراردادهای هوشمند شبکه اتریوم هم استفاده میشود. همچنین از طرفی دیگر توکنها را داریم که گفتیم در واقع تداعیگر مجازی یک دارایی هستند. توکن «میکر» (Maker) بهترین مثال برای این شرایط است. این توکن که بر پایه یک قرارداد هوشمند روی شبکه اتریوم استوار است، ارزش «استیبل کوین دای» (DAI Stablecoin) را حمایت و تثبیت میکند. استیبل کوین به ارزهای دیجیتالی گفته میشود که هر واحد از آن توسط یک ارز واقعی پشتیبانی میشود. مثلا تتر یک استیبل کوین است زیرا به ازای هر تتر یک دلار در بانک ذخیره شده است. جالب است بدانید برخی از بلاکچینهای کریپتو به توسعهدهندگان اجازه میدهند تا توکنهایی را روی آنها ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر این کار را نمیکنند. همچنین، دیگر فرق توکن و کوین این است که هر کوین نیاز به یک آدرس و کیف پول مخصوص دارد، درحالی که توکنها قادر هستند در تمام آدرسهای بلاکچین ذخیره شوند. همچنین دانش و اطلاعاتی که برای ساخت توکن مورد نیاز است، در مقایسه با کوینهای دارای پشتوانه تقریبا ناچیز شمرده میشود. به عبارتی دیگر، هر کسی میتواند در مدت زمان کوتاهی اقدام به ساخت توکن کند.
ساخت توکن چه مزایایی نسبت به کوین دارد؟
بررسی و مقایسه تفاوت کوین و توکن یک مزیت بسیار بزرگ خلق توکن جدید را نشان داد. از آن جایی که توسعهدهنده یک دی اپ و توکن، مجبور به ایجاد بلاک چین اختصاصی خود نیست، صرفهجویی زیادی در زمان و پول خواهد شد. توسعهدهندگان در این زمان، در عین بهره بردن از تمام ویژگیهای امنیتی سکه بومی بلاک چین انتخاب شده، از مزایای ارزهای دیجیتال در اپلیکیشن خود استفاده میکنند. پول و زمان تنها چیزی نیست که با ایجاد توکن به جای کوین صرفهجویی خواهد شد. در صورت خلق یک بلاک چین و سکه به جای دی اپ و توکن، مجبور به یافتن ماینرهای تازه برای اعتبارسنجی تراکنشهای این شبکه خواهید بود. این در حالی است که طبق توضیحات بالا، با پرداخت مبلغی مشخص در قالب کوین بلاک چین مورد استفاده، ماینرهای آن تراکنشهای مربوط به توکن شما را نیز اعتبارسنجی خواهند کرد. عدم توانایی به منظور یافتن تعداد زیادی ماینر برای شبکه خود، به معنی ضعف آن در برابر حملات سایبری است. از طرفی افراد ترجیح میدهند عضو شبکهای قدرتمند باشند. به همین دلیل این روزها، یافتن عضو برای یک بلاک چین جدید کار بسیار دشواری است.
هدف از ساخت کوین و توکن در دنیای ارز دیجیتال چیست؟
هدف از خلق بیشتر توکن ها، استفاده در اپلیکیشنهای غیر متمرکز یا همان دی اپها بوده است. وقتی توسعهدهندگان Tokenهای خود را ایجاد میکنند، امکان مشخص کردن تعداد موجود در چرخه و همچنین محل ارسال آنها مهیا است. در اینجا آنها مجبور به پرداخت هزینهای در قالب سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده خواهند بود.
بعد از ایجاد، کاربران به منظور استفاده از ویژگیهای در نظر گرفته شده برای یک اپلیکیشن خاص، باید از توکن انحصاری مربوط به آن استفاده کنند. به عنوان نمونه میتوان به توکن Musicoin اشاره کرد که امکان دسترسی به ویژگیهای پریمیوم پلتفرم Musicoin نظیر تماشای یک موزیک ویدیو را فراهم میکند.
ما هدف از ایجاد یک سری Tokenها، کاملا متفاوت است؛ برخی توکن ها برای نمایش یک شیء فیزیکی ایجاد میشوند. به عنوان نمونه، تصمیم برای فروش خانه خود از طریق یک قرارداد هوشمند را در نظر بگیرید. به طور واضح، نمیتوان منزل خود را داخل یک قرارداد هوشمند قرار داد! در اینجا توکنی جدید ایجاد خواهید کرد، توکنی که به عنوان منزل شما (یک شیء) در دنیای مجازی ایفای نقش میکند.
خرید توکن با ارزش تر است یا کوین؟
کوینها و توکنها دو نوع متفاوت و در عین حال محبوب از داراییهای دیجیتال هستند که هر یک کاربرد و ویژگیهای منحصربهخود را دارند. همانطور که در مطلب فوق توضیح داده شد،مهمترین تفاوت کوین و توکن در وجود بلاکچین اختصاصی میباشد. به این صورت که کوینها بر بلاکچین اختصاصی خود ایجاد و ذخیره میشوند.
توکنها اما بر روی بلاکچینهای میزبان همچون اتریوم، بایننس اسمارت چین و یا پالیگان ایجاد میشوند. این تصور که توکنها به علت نداشتن بلاکچین اختصاصی گزینههای مناسبی برای سرمایهگذاری و کسب سود از بازار هستند تصور چندان صحیحی نیست.
به عنوان مثال شیبا یک توکن بوده و همانطور که احتمالا میدانید افراد بسیاری با سرمایهگذاری و ترید روزانه شیبا (SHIB) به سودهای قابل توجهی دست یافتند.
یا ارز دیجیتال بایننس کوین نیز که رمزارز بومی بلاکچین بایننس اسمارت چین (BSC) است در ابتدا یک توکن بوده که بر بستر بلاکچین اتریوم راهاندازی شد و پس از مدتی به شبکه اصلی خود یعنی BSC انتقال پیدا کرد و هم اکنون یک کوین بسیار ارزشمند در بازار ارزهای دیجیتال است.
پس به طور کلی تفاوت کوین و توکن نباید این ذهنیت را در افراد به وجود آورد که فقط در کوینها یا فقط در توکنها سرمایهگذاری کنند. بلکه اعتبار و بازدهی یک پروژه، ارتباط چندانی به ماهیت کوین یا توکن بودن ندارد. بلکه لازم است تا قبل از هرگونه اقدام برای سرمایهگذاری، پیرامون بنیاد و اهداف مربوط به پروژه کوین یا توکن، بررسی و ارزیابیهای لازم را به عمل آورید.
جمع بندی
درک تفاوت کوین و توکن برای هر علاقهمند به ارزهای دیجیتال که قصد دارد وارد دنیای کریپتو شود، الزامی است. بهطور کلی تفاوت کوین و توکن، مربوط به داشتن یک بلاکچین اختصاصی میشود.
اگر بلاکچین خاص خود را دارد، یک کوین است اما اگر روی یک بلاکچین فعلی کار میکند، توکن خواهد بود. کوینها ابزاری برای پرداخت هستند اما توکنها میتوانند موارد کاربردی گوناگونی داشته باشند. آنها نمایانگر یک دارایی هستند، دسترسی به خدمات بیهمتا میدهند یا حتی یک اثر هنری دیجیتال را نشان میدهند.
همچنین در تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوین ها، ارزهایی هستند که می توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه ای از پرداخت هستند. درحالی که، توکن ها می توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما می توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین ها به طور مستقل عمل می کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.